Każdego dnia wypowiadamy do naszych dzieci różne zdania. Przez to, co do nich mówimy, mamy wpływ na ich życie. Wypowiadane słowa mogą budować. I pozwalają nam wiele wyrazić. Ponieważ to, co mówimy do naszych dzieci ma znaczenie, postanowiliśmy zapytać uczniów Smart Clubu, co chcieliby słyszeć częściej od swoich rodziców. Poznajcie ich odpowiedzi.
„Co chcielibyście słyszeć częściej od swoich rodziców?”
- Kocham Cię! (To była najczęstsza odpowiedź.)
- Jesteś grzeczna, pięknie posprzątałaś pokój.
- Miłe słowa. Sam sobie poradzisz.
- Dasz radę.
- Nie jesteś sama.
- Powodzenia!
- Jesteś fajnym synkiem.
- Że bardzo, bardzo, bardzo mnie kochają.
- Jesteś dla mnie ważna.
- Chodźmy razem na zakupy.
- Dobrze Ci poszło.
- Nie przejmuj się ocenami.
- Jesteś dla nas skarbem.
- Jesteś super.
- Wyjedźmy gdzieś razem.
- Jesteś grzeczna, jesteś dla mnie najważniejsza.
- Żeby rodzice powiedzieli, że spędzą ze mną cały dzień.
- Jedziemy w góry.
- Oceny nie są najważniejsze.
- Co o tym myślisz? Masz inny pomysł?
- Jestem z Ciebie dumna!
Czy wśród tych zdań, jest takie, które może warto byłoby powiedzieć swojemu dziecku? Czy regularnie mówisz jej/jemu, że ją/jego kochasz? - I tu od razu uspokajamy – częste powtarzanie „kocham cię” może przynieść tylko dobre owoce, pod warunkiem, że tym, co robimy, jak się zachowujemy nie zaprzeczamy temu co mówimy.
Warto od czasu do czasu zastanowić się, co słyszy ode mnie moje dziecko? A może zapytać je same, co chciałoby od nas słyszeć częściej?
Czego nie chcą słyszeć
Co ciekawe, kiedy rozmawialiśmy z dziećmi, pytając ich o to, co chcieliby usłyszeć częściej od rodziców, wielu z nich chciało także przekazać, jakich zdań nie lubią słuchać. Poznajcie ich listę:
- Jak było w szkole?
- Jak Ci poszło na sprawdzianie?
- Śpij (a jest dopiero 20:30)
- Dużo masz zadane?
- Ile to jest 7x8? (pytanie zadane zaraz po powrocie ze szkoły)
Patrząc na te zdania można wysnuć wniosek, że po powrocie ze szkoły wiele dzieci nie chce słyszeć pytań przede wszystkim o wyniki, o zadania, o działania, ale cenniejsze byłoby zainteresowanie nimi samymi, danie im przestrzeni na złapanie oddechu. Pokazanie, że wrócili do domu - miejsca, które powinno kojarzyć się z ciepłem, miłością, schronieniem. Także z zadaniami i odpowiedzialnością, ale może nie w pierwszej kolejności, kiedy wracają po kilku godzinach skupienia, działania, mniej lub bardziej intensywnego myślenia.
